Zbyt liczne klasy i tłumaczenie zagadnień w ten sam sposób każdemu uczniowi, bez indywidualnego podejścia do nauczania.
Liniowy system nauczania, w którym niezrozumienie jednej lekcji pociąga za sobą szereg kolejnych problemów, bo każda nowa lekcja bazuje na poprzednim materiale.
Posadzenie dzieci w ławkach, gdzie nie mają możliwości ruchu, przez co niszczony jest ich potencjał rozwojowy.
Brak ruchu to marazm i nuda, a to blokuje chęć mózgu do aktywności i uruchomienia procesów zapamiętywania.
Odpytywanie uczniów, wytykanie im błędów i stawianie gorszych ocen to drzwi, które zamykają w uczniach motywację, chęć rozwoju i drogę do edukacyjnych sukcesów.

Zbyt liczne klasy i tłumaczenie zagadnień w ten sam sposób każdemu uczniowi, bez indywidualnego podejścia do nauczania.
Liniowy system nauczania, w którym niezrozumienie jednej lekcji pociąga za sobą szereg kolejnych problemów, bo każda nowa lekcja bazuje na poprzednim materiale.
Posadzenie dzieci w ławkach, gdzie nie mają możliwości ruchu, przez co niszczony jest ich potencjał rozwojowy.
Brak ruchu to marazm i nuda, a to blokuje chęć mózgu do aktywności i uruchomienia procesów zapamiętywania.
Odpytywanie uczniów, wytykanie im błędów i stawianie gorszych ocen to drzwi, które zamykają w uczniach motywację, chęć rozwoju i drogę do edukacyjnych sukcesów.

Nabycie kompetencji matematycznych jest kluczowym warunkiem dopasowania się do zmieniającej się rzeczywistości społeczno-ekonomicznej.

W dobie rosnącego zainteresowania SZTUCZNĄ INTELIGENCJĄ (AI) mamy przekonanie, że kompetencje miękkie, jakie uczeń nabędzie dzięki matematyce (logiczne i analityczne myślenie, praca w grupie, łatwość podejmowania decyzji), będą trudne do zastąpienia przez robotyzację i AI — a to w dzisiejszych czasach zwiększa poczucie bezpieczeństwa na przyszłość.

Dlaczego wybraliśmy geometrię przestrzenną na warsztat?

- Bryły to coś, co dzieci dostrzegają na co dzień. Są naturalnym elementem ich otoczenia, tymczasem w edukacji niczym tabu zostawia się ja na potem;

- A przecież już przedszkolak buduje zamki i wie, jak umieścić klocek w kształcie walca, aby był podporą budowli. Podobnie dostrzega, że na ostrosłupach nie da się nic postawić.

Dlaczego zatem:

- nie nazwać tych "klocków", nie dokonać ich segregacji wg. różnych cech (dzieci i tak robią to naturalnie);

- nie używać prawidłowego słownictwa do opisu brył;

- nie policzyć wierzchołków czy krawędzi?

Dzięki temu "siejemy" te prawidłowe określenia. Oswajamy dzieci z tą "trudną" geometrią, aby na dalszych etapach naturalnie i bez lęku poszerzały swoje umiejętności

W skrócie geometria przestrzenna:

- to rozpoznawanie i analiza brył w otaczającym nas świecie;

- to baza dla przyszłych architektów i inżynierów.

Rozwija myślenie wizualne i uwalnia potencjał dzieci.